(bij alle foto’s opklikken voor groot)
Oh, zwart-wit-foto’s. Het is onze enige toegang tot hoe de 19e en vroege 20e eeuw eruit zagen, maar het geeft je toch het gevoel dat kleur zélf pas na 1950 werd uitgevonden. Gelukkig zijn er mensen die proberen te laten zien hoe gekleurd de wereld 100-150 jaar geleden was door de oude foto’s in te kleuren. Lees verder
Het werd zo rond kerst weer eens tijd voor een PETA-publiciteitsstunt. Dit jaar is er gekozen voor het klassieke lieve konijntje dat met geweld van zijn vacht wordt ontdaan, voor het maken van angora kleding. De ophef die over dit filmpje is ontstaan heeft flinke resultaten gehad: zowel H&M als WE en C&A hebben besloten voorlopig geen angora meer te verkopen en reeds verkochte kleding zelfs terug te roepen.
Een goede PR-zet van de kledinggiganten, maar hypocriet van alle betrokken partijen. Lees verder
De nerd staat erom bekend dat hij of zij zich niet echt probeert te mengen met z’n leeftijdsgenoten. Het is die eenzame jongen of meisje dat altijd in een hoekje een boek leest en met niemand echt aansluiting kan vinden. Nerds zijn op zichzelf en houden zich meer bezig met hun eigen interesses dan met andere mensen.
Tegenwoordig is nerd-zijn een rage. Ik snap het niet meer: waarom vernoemen we onszelf naar die antisociale sukkel?!
Ik ben social media-verslaafd. Zo’n echte. Zo een die niet zonder smartphone of laptop kan, omdat diegene altijd overal wil weten wat iedereen aan het doen is.
Hoewel dit eerst als normaal gezien werd, beginnen er steeds meer geluiden op te komen die tegen dit fenomeen zijn. Verrassing, verrassing ; niet alleen ‘de oude generatie’ of een stel hippies vinden dit; ikzelf ook. Facebook heeft namelijk – behalve dat het handig is in touch te blijven met vrienden – een behoorlijk vervelende bijwerking. Ik noem dit dan ook ‘De Facebook Deceptie’.
Afgelopen woensdag was er een interessante discussie op Nederland 2. Het KRO-NCRV-programma heet Debat Op 2 en nodigt elke week professionals en ervaringsdeskundigen, voor- en tegenstanders uit om te praten over een prikkelende stelling. Deze week was het thema zorg, met als polariserende klap op de vuurpijl de jongeren versus de ouderen. Met name de oudere man (zo rond de 28 minuten) met diabetes, die in een face-to-face discussie naar voren werd geschoven, had een opmerkelijk argument. Jongeren zijn namelijk niet solidair omdat ze een goedkope zorgverzekering kiezen. Ik weet niet waarom, maar deze stellinginname gaf me een raar gevoel in de buik.
Lees verder
Ik ben een fangirl. ’Fangirl’ is een breed begrip, dat reikt van fan-zijn van personages tot TV-series, franchises en individuele acteurs. Een ‘fangirl’ is het type fan dat zich zo veel bezig houdt met de media waar zij fan van is, dat ‘fan’ de lading niet meer dekt. Voor veel mensen lijkt dit kinderlijk gedrag, het zodanig prijzen van een mediabeeld, maar daarbij wordt over het hoofd gezien hoe belangrijk dit kan zijn voor de fans en welke voordelen er aan verbonden zijn. Eén van de acteurs met de grootste fanbase op het moment is Tom Hiddleston. Nu zal ik mijn best doen hier niet een Tom Hiddleston-verheerlijkingspleidooi te houden. In plaats daarvan zal ik hem gebruiken om te tonen dat er ook positieve kanten aan fangirl-zijn verbonden zijn en dat die negatieve connotatie van ‘raar en obsessief’ niet op zijn plaats is..
Reclames zijn zo vaak leuk! De commercialwereld is ook niet op hun achterhoofd gevallen: dieren zijn vaak het meest succesvol in de boodschapen. Tenminste, bij mij thuis op de bank smelten mensen zo goed als altijd. Een handgreepje:
Een glimlach op je gezicht. Kan niet anders. Woef!
Auto-innovatie mag dan niet altijd alles zijn, deze recente reclame van Mercedes is goud!
Wij als Nederlanders hebben helemaal geen vreemde gewoontes. Nouja, Sinterklaas is misschien een beetje omstreden aan het worden en hier wees Elise ook al op de nodige vreemde gewoontes die wij hebben.
Sinds ik met een Griekse in huis woon, word ik meer en meer gewezen of het feit dat wij als Nederlanders eigenlijk best vreemde cultuuruitingen hebben – dingen die ik inderdaad wel als heel normaal ervaar. Op deze site wordt een lijstje gegeven die wij als Nederlanders leuk vinden, tenminste, in ogen van hen die onze cultuur van buitenaf bekijken. Ik weet niet of alles voor mij persoonlijk klopt, maar veel dingen waren toch pijnlijk herkenbaar. Hopelijk hebben jullie er net zoveel plezier aan als ik (en mijn huisgenoot).
Zo op het einde van het jaar vond de regering het weer eens tijd voor staatsbezoeken. Begin november vond het beladen bezoek van de koning aan Rusland plaats, uiteraard niet zonder incidenten. Later werd ook nog even een tripje naar de verre uithoeken van het Koninkrijk gepland: een week durend bezoek aan Curaçao, Aruba, Sint-Maarten en de BES-eilanden. En in het kader van ‘nu we toch in de buurt zijn’ zal het koninklijk paar vandaag aankomen in Colombia, en morgen in Venezuela.
Het zou erg slim zijn om het bezoek aan Venezuela af te zeggen. Lees verder
Ik geef geld aan Greenpeace. Het is verschrikkelijk weinig en ik weet zeker dat ze mijn donatie niet zullen missen als ik het stopzet, maar ik ben simpelweg te lui om dat te doen dus dat kleine beetje geld mogen ze van me houden. Na alle gedoe over Greenpeace de laatste tijd (mafkezen die Rusland op stelten willen zetten, mensen die zich vastbinden aan olieplatformen, stille verhogen van de donaties) begin ik me er alleen wel voor te schamen dat ik ze überhaupt nog wat geef. Mijn probleem is, en ik denk dat meerderen er last van hebben: we willen wel goed doen, we willen wel geld geven, maar we vertrouwen de goede doelen niet meer.
De Columnisten 