Geweld in games? Doen!

Herken je dit computerspel? Dit is GTA2, een spel dat ik op mijn achtste helemaal plat gespeeld heb. Samen met mijn buurjongens (die toen waarschijnlijk zeven en vijf waren) en mijn zusje van vier zetten we mensjes in de fik met de flamethrower, raceten we door het spel en walsten we alles plat met de tank. Ik weet niet eens meer hoe ik aan het spel kwam, maar we hebben ons jarenlang kostelijk vermaakt en konden aardig meebrabbelen met het Engels dat er gesproken werd.

En nu, dertien jaar later, heb ik nog nooit iemand neergeschoten.

Goedbedoelde kut-adviezen

Op deze site werd al eerder aandacht besteed aan bemoeials; mensen die met hun neus in andermans zaken zitten. Meike gaf hier al een goed overzicht van de verschillende bemoeials, maar er is er één waar ik speciaal even een blog aan wil besteden. Want misschien nog veel erger dan nare bemoeials, zijn de zogenaamde ‘goedbedoelde adviezen.’
Omdat dit natuurlijk een beetje een groot onderwerp is, ga ik me focusses op een speciale kwestie die me inmiddels mijn strot uit komt. Die bemoeizuchtige mensen waar ik het over heb focussen zich namelijk op een specifieke situatie, de situatie is ongeveer te beschrijven als ‘Ik ben dik en toch eet ik deze koektrommel nu gewoon leeg.’
En ja, dat ga ik verdedigen.

De onnodige innovativiteit van de auto-industrie

De auto. Laat ik gelijk zeggen dat ik een jaar heb gedaan over mijn rijbewijs. Maarliefst vijfenzeventig rijlessen en drie examens had ik nodig om mijn examinator te overtuigen. Dus ja, ik kan een auto besturen, maar daarmee is ook alles gezegd. Mocht ik bijvoorbeeld in een moderne auto komen te zitten, dan schiet ik gelijk in de stress. Alle metertjes staan op volstrekt onlogische plekken en er zijn tal van nieuwe knopjes en hendeltjes. De auto-industrie noemt dit ‘innovatie’. Ik noem het onnodige bullshit.

Ga je schamen

Tijd voor een blog zonder nuance. Ik geloof dat jullie inmiddels wel een tijdje door hebben dat ik normaal gesproken mijn uiterste best doe om het midden op te zoeken, rustig mijn kant van het verhaal uiteen probeer te zetten, en zeker niet probeer om mensen opzettelijk te beledigen.

Vandaag is niet zo’n dag.

Iedereen waait weg vandaag

Ik hoop dat je vandaag lekker kon genieten van een warme kop soep naast de kachel, achter het raam. Het was guur weer en zelfs op het moment van typen hoor ik de wind nog langs het raam fluiten. Heerlijk weer om lekker binnen te blijven dus!

Dat hadden deze eendjes ook moeten doen.. Zielig, maar zó schattig!

Welcome to Night Vale

Iedereen die mij kent heeft over Welcome to Night Vale toch minstens iets gelezen op Facebook of Twitter. Mensen die mij beter kennen, hebben het mij horen noemen in een gesprek. Mensen die mij echt goed kennen, weten dat het in ieder gesprek ter sprake kan komen. Welcome to Night Vale is een podcast in radioprogramma-format. Tweemaal per maand komt er een nieuwe aflevering uit, waarin we bijna een halfuur kunnen luisteren naar de berichtgeving over het bizarre Amerikaanse plaatsje Night Vale.
Niets is beter dan WTNV luisteren voor het slapen gaan, en geen enkele stem is prettiger om in te verdrinken dan die van Cecil – Night Vale’s radiopresentator.

Luister hier naar de eerste aflevering om je vervolgens te laten meeslepen in de obscure, doch humoristische wereld van Night Vale:

Bilaterale bitchfights

Het zal de meeste mensen vast niet zijn ontgaan dat diplomatieke relaties tussen Nederland en Rusland laatste tijd wat…stroef verliepen. Ruzie over een schip, ruzie over een diplomaat, tot twee keer toe, en ophef over Russische wetgeving hebben ervoor gezorgd dat het Nederland-Ruslandjaar zo op het eind toch nog wat vuurwerk meekrijgt.

Studie: gestopt na drie jaar

Ik ben geen student. Ik heb drie jaar HBO achter de rug, ben 21 maar ben geen student. Ik heb afgelopen zomer (of eigenlijk veel eerder al, maar ik moest mezelf nog overtuigen) een tussenjaar genomen. Ik besloot het roer volledig om te gooien en weg te gaan uit mijn geliefde studentenstad. Na drie jaar HBO zit ik nu thuis met een tussenjaar.

Wat hebben we het ook moeilijk

Daar gaan we dan;  zweethandjes, hoge hartslag, slecht ritme, wallen en bovendien een humeur waar een gemiddelde pitbull terriër jaloers op zou zijn. Nee, ik heb het niet over de naweeën van een niet nader te noemen Amsterdam Dance evenement (oké misschien een klein beetje…) ik heb het over die ene week die mij wel gestolen kan worden: De tentamenweek. Een paar weken geleden schreef ik over het ouder worden van de student en wat daarbij komt kijken, maar met het oog op deze gebeurtenis ga ik me tóch weer aan een soortgelijk onderwerp wagen. De tentamenweek is namelijk dé periode waarin elke student zich naar God eet aan ongezond voedsel, niet schoonmaakt en bovendien veel medelijden met zichzelf heeft. En terecht. Toch?

Brand?! Eerst even koffie drinken…

Elke keer als ik ga shoppen, en dat is niet vaak, dan gebeurt het wel eens. Een afgrijselijk piepje dat door de hele winkel te horen valt. Bijvoorbeeld omdat mensen per ongeluk kleding mee naar buiten nemen of omdat er aan de andere kant van de detectiepaaltjes een etalage staat (zo dom!). Maar nog nooit ben ik getuige geweest van winkeldiefstal. En gezien de reactie van het personeel hebben zij dat ook nog nooit ervaren. Want bij zo’n alarm wordt nou niet echt abrupt gehandeld. Even een momentje van aandacht, en that’s it.

…Wacht, that’s it? Staan die paaltjes daar niet met een reden?